Naar Darwin

Vandaag een lange reisdag voor de boeg. En achteraf ook een dag waarbij alles pas in 2e instantie lukte. Allereerst de camper ingeleverd: dat ging soepel. Daarna een taxi besteld voor het vliegveld. De eerste die kwam wilde echter niet meer dan 4 personen meenemen dus werd een andere taxi besteld.
Vervolgens afgeleverd op het vliegveld, terminal Domestic Flights (we vlogen tenslotte naar Darwin). Bij het inchecken vroeg de stewardess of we inderdaad pas 's avonds vlogen en wat we in tussentijd zouden doen. Toen pas bleek dat we bij de verkeerde terminal waren, aangezien onze vlucht naar Darwin het eerste stukje was van een internationale vlucht naar Singapore. Goed, niet getreurd, het was slechts 15m lopen naar de andere terminal. Daar aangekomen werden we aangespoord om nu direct in te checken. Wij nog verbaasd, want de vlucht zou pas 2 uur later vertrekken. Maar nee, "wisten we dan niet dat de vlucht 2 uur vervroegd was?". Nou nee, dat wisten we niet. Maar het kwam gelukkig nog net goed: we mochten mee.
Vervolgens kwamen we in het toestel en bleek dat Qantas voor deze vlucht een of andere low budget maatschappij had ingezet (Jetstar). Dus terwijl we de volledige, normale Qantas ticketprijs hadden betaald, mochten we nu opeens bijbetalen voor ieder drankje en maaltijd. Ook films kon je betaald kijken als je een Ipad huurde. Maar goed, kwamen wel veilig aan in Darwin en dat is het belangrijkste. Daar bleek echter 1 tas niet aangekomen. Na een half uur wachten zagen we eindelijk iemand van Jetstar die ons vertelde in de aankomsthal naar de Lost Luggage te gaan. Daar aangekomen was het enige antwoord dat we van een enorm chagrijnig mens kregen dat zij alleen Qantas bagage behandelde. Het argument dat we Qantas hadden geboekt en dat Qantas zelf een andere maatschappij had ingezet mocht niet baten: we moesten maar op zoek naar iemand van Jetstar. Er bleek echter geen Jetstar office of balie in Darwin te zijn. Dus maar naar de Qantas balie, alwaar Willem weer werd weggewimpeld: "Nee, dat is een Jetstar probleem, hier is een kaartje met hun website". Hierop werd hij zo boos dat twee agenten die ernaast stonden aanstalten maakten om in te grijpen. Gelukkig liep er toen net een Jetstar purser voorbij die we konden vragen naar de bagage. Die ging nog eens zoeken en tadaa: tas gevonden en we konden eindelijk weg.
Wel nog ruim een half uur op een taxi gewacht die 5 personen mee wou nemen, maar toen eindelijk op weg naar de 4wd verhuur.
Aangekomen op het opgegeven adres bleek dat echter een lege fabriekshal te zijn. Spookbeelden van aanbetalingen die we kwijt waren etc schoten al door ons hoofd. Maar na bellen met de verhuurder bleken die verhuisd te zijn, dus kwamen we met weer een half uur extra op het juiste adres aan.
Aardige man die ons ontving maar wat verbaasd keek: "wie die extra kinderen waren en voor welke baby was het kinderzitje nodig?". Bleek de reservering niet goed te zijn doorgekomen. Uit allerlei kasten werden alsnog extra stoelen, bestek en slaapzakken getrokken en leek alles toch nog in orde te komen.
En we hebben nu wel een echte 4wd: een toyota landcruiser welke extra verhoogd is, met lier en snorkel: kom maar op met de outback!
's Avonds op de camping bleek de bijeengeraapte kampeeruitrusting toch niet helemaal goed: de slaapzakken roken alsof er een kangoeroe in had geslapen en de matjes waren lek. Dus morgen nog maar even terug naar de verhuur om wat te ruilen.