Hot Springs in Katherine

Vandaag zijn we verder zuidwaarts gereden naar Katherine. Allereerst passeren we het dorpje Batchelor, in 2000 uitgeroepen tot netste(!) stadje van. Tot onze verbazing staat in het centrum een op schaal gebouwd middeleeuws kasteel van ca 10 meter groot. Apart om dat in een land aan te treffen dat pas 200 jaar oud is. Een bordje biedt echter verheldering: het is een hobby project geweest van een Tsjechische immigrant die het heeft gemaakt obv een Europees voorbeeld. Na 3 uur rijden komen we aan in Katherine, een veredeld provincie stadje, alwaar we op een mega burgelijke Big4 camping zijn beland. Helaas weinig alternatieven. Inmiddels zijn we in staat om op basis van het aantal aanwijzingen/richtlijnen/verboden per vierkante meter te bepalen hoe burgelijk een onderkomen is. Je begrijpt: op onze vorige bushcamping geen bordje te vinden en mocht alles. Hier staan weer duizenden bordjes met Do's en Dont's: niets mag dus en de camping is dan ook lang niet zo leuk. Daar kan een mooi tropisch zwembad niet tegenop en prefereren we onze outback spa! Bij het terrein opreiden gaat het met Olivier sturend op Willem's schoot dan ook al snel mis. We worden aangehouden door de broer van Crocodile Dundee, die hier tewerk is gesteld om de rust en orde van de camping te bewaken. Als je je ogen dichtdoet is het echt of je CrocD hoort praten, als je je ogen opendoet lijkt hij er ook nog eens op. Alleen zijn grote kapmes mist, maar daar zal wel een verbod voor zijn op deze camping. En ook niet zo laid back als zijn broer, want Ollie mag niet verder sturen en wij mogen blij zijn dat we op deze camping kunnen blijven. Bij het later weer wegrijden blijken we kennelijk te hard te gaan (15 ipv 10) en staat hij al weer druk te gebaren dat het langzamer moet: misschien gaan we hem de DVD met Crocodile Dundee maar geven, dan weet hij tenminste hoe hoj hem echt moet nadoen!
In Katherine zijn thermale bronnen, waar we vervolgens naar toe gaan. Heerlijk gezwommen en aan een slingertouw in het water geslingerd. Ook weer een tijd met Australiërs gekletst waarvan de ouders uit Nederland waren geëmigreerd. Ze spraken echter geen Nederlands meer. Daarna nog wat inkopen gedaan, hier zijn de meeste winkels gelukkig gewoon op zondag open. Nu zitten we op onze campsite een borreltje te drinken en gaan we zometeen genieten van De Roast Night in het lokale restaurant.