Off-Road bandje wisselen

Vanochtend vertrokken vanuit Litchfield. Eerst de grens met West Australie over: daar is een quarantaine-checkpoint. De auto werd vluchtig doorzocht op vers fruit en groente, noten, bloemen enz.. We stonden een laatste ui en courgette af en leegden onze vuilniszak met mandarijnenschillen en we mochten weer verder.
In het stadje Kununurra gestopt om boodschappen voor de komende week te doen. Daarna op zoek naar het 4wd-track dat ons naar Wyndham moet voeren. Die was wat verstopt, ze willen liever dat je via de highway gaat. Maar uiteindelijk toch gevonden en we gingen op pad: mooie uitzichten en natuur (Parry Lagoon met tientallen vogels en lelies) en af en toe een ondiepe doorwading van een rivier: dat was natuurlijk leuk!
Na ca 60km klonk er een vreemd geluid en bleek de rechterachterband helemaal plat te zijn. Dat was net in een bocht, dus Loet ging op de uitkijk om evt ander verkeer te waarschuwen en Willem en Olivier haalden 1 van de 2 reservebanden van het dak. Vervolgens had Willem al zijn kracht en gewicht nodig om de auto opgekrikt te krijgen, maar dat lukte uiteindelijk ook. Binnen 15min hadden we de band gewisseld en waren we weer op weg.
In Wyndham aangekomen eerst op zoek naar een garage om de band te laten maken. Helaas: de 2 laatste monteurs in het dorp waren sinds 1 juni vertrokken (ze konden waarschijnlijk meer geld verdienen in de mijnen, of hadden het wel gezien in deze negorij). Dus er stond wel een groot gebouw met "Tyres" (het grootste gebouw van het 100 huizen tellende bord), maar niemand om je verder te helpen. Dat was balen, want we wilden de volgende dag de Gibb River Road opgaan, maar dat is onverstandig met maar 1 reserveband. Dus moeten we eerst terug naar Kununurra om daar de band te laten maken: dat doen we morgen dan maar. Nu eerst maar een campsite zoeken. In Wyndham blijkt de grootste baobab boom in captivity te staan (we vermoeden dat daarmee wordt bedoeld een boom die op een terrein van mensen staat en door hen wordt onderhouden in tegenstelling tot een boom in de vrije natuur) en wij kunnen onze tent eronder opslaan, want de baobab blijkt op het terrein van de camping te staan. En achter ons zien we vervolgens 10-tallen kangaroes door hoog gras springen: het kan niet mooier, totdat er zelfs een nieuwsgierige en bedelende ezel bij ons komt buurten. Kortom, natuur volop!
Nu we in West Australie zijn hebben we de klok ook moeten verzetten: 1,5h eerder (we hebben nu 6h tijdsverschil met NL). Het gevolg is echter dat het nu 's avonds al om 17:30 pikdonker is en we niet veel meer kunnen doen dan in onze tent gaan liggen en bij het licht van de zaklantaarn gaan lezen. Dat doen we dus maar en gaan vroeg slapen.